Sevmişim işte
Canýmý daha ne yakabilir ki ?
Bu derece amansýz , böyle acýmasýz …
Oysa bir zamanlar caným derdin bana
Gözlerinde bir ýþýk görürdüm bu kelimeyi her kullandýðýnda
Körmüþüm …
Göremedim gözlerindeki ýþýðýn sahteliðini
Safmýþým …
Bilemedim hüzünlendiðinde döktüðün yaþlarýn timsah göz yaþlarý olduðunu
Saðýrmýþým
Ýþitemedim sýrtýmdan yaklaþan ihanetin ayak seslerini…
Sen öyle seviyorum derken bana …
Senli rüyalara dalmýþ gitmiþim ben
Unutmuþum gerçeði , umursamamýþým etrafýmdaki uyaranlarýn samimiyetini…
Sevmek aðýr bir yüktür demiþti bir zamanlar birisi
O yükü öyle her yürek kaldýramaz …
Her yürek adam gibi sevip , sevdiðine baðlý kalmayý baþaramaz…
Velhasýlý kelam insanýz ya bizde yaþamadan anlayamadýk anlamýný
Yaþadýk …
Canýmýz yandý ölesiye …
Kanýmýz aktý her gün oluk oluk içerimize
Boþalan kadehlerde dindirmedi acýmýzý
Söylenen acýlý türkülerde
Kalemimizden dökülen bir iki mýsraya sýðdýrmak istedik acýmýzý
Bize olmaz derken , yapmaz öyle bir þey seviyor derken
Gözümüzle görmeden inanamadýk ihanet çemberine düþtüðümüzü
Aptalmýþým …
Bir iki tatlý söze , küçük bir tebessüme kanmýþým
Sevmiþim…
Ama kimsesizlikten,
Ama ilgisizlikten
Ama yufka bir yürekten
Sevmiþim iþte …
Hem de körü körüne …
Ýnanmýþým meðer celladým olabileceðini bile bile …
22.04.2023 BaRuT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.