AHVAL

Ahval *

Düstürudur gönlümün sevdalarýn ekmeli
Fürüat neme gerek dar’ý dünya har almýþ
Har’da yanmalý gönül elem ecir çekmeli
Elem ecir çeksem ne her dem aklým yar almýþ...

Benim için denanet ecir diye fesh’etmek
Baldýrana bal deyü efdal olan meth’etmek
Feyz alýp geçmiþimden dönüp dönüp feth’etmek
Ben caným verem dedim benden ahuzar almýþ...

Failisin ahvalin bülbül’le gül’ün hali
Digergamlýk nedir ki sende buldum kemali
Seyrine doyulmayan fevkalade cemali
Nasýl seyretmiþim ki seyrimden nazar almýþ...

1210/2017-Ý.ANÝK

Osmanlýca /Türkçe

DÂR: Ev, yer, yurt.
DEM: Zaman, an.
DENÂNET: Alçaklýk, zillet.
DÜSTÛR: Kânun, kaide, kural, esas.
DÝÐERGÂM: Baþkalarýný düþünen, bencil olmayan.
ECR: Yapýlan bir iþ karþýlýðýnda verilen ücret.
EFDÂL: Daha faziletli, en faziletli.
EKMEL: En mükemmel, eksiði olmayan, en olgun.
FÂÝL: 1. Ýþleyen, yapan. 2. Te’sirli, etkili.
FESH: Bozma, bozulma, daðýtma, daðýlma, yürürlükten kalkma.
FEVKALÂDE: Âdetin üstünde, duyulmadýk, görülmedik, olaðanüstü.
FEYZ: Ýlim, irfan.
FÜRÛAT’: Ayrýntýlar.
Sosyal Medyada Paylaşın: