*
hayallerimizin yükü altýnda ezilmeden dimdik duransýn
üþümüþlüðümüzü alýp götürensin sýcacýk sevda iklimine
iç aðrýlarýmýza eriþen müjdesin sen
camilerinle, saraylarýnla, çeþmelerinle
korkularýmýzý korkutansýn sen
yenilgiye teslim olmuþlarý direnmek için harekete geçirensin sen
yalnýz kalan çiçeklerin tesellisi
pusuya yatýrýlmýþ düþlerin bekçisisin
harabeye dönmüþ bir çift yüreðin ümidinin kandilisin Ýstanbul
önce sabahýn seherinde secdelerde buluþur sevenlerin
eþiðinde kýyama dururlar beþ vakit
alýnlarý ak eyleyen sen,
gönülleri de pak eylersin sessizce
gönüllerin ezeli ve ebedî sevinci sensin
tamamlanmamýþ bir hikaye de sensin istanbul
*
erguvanlarý çoktan açmýþtýr istanbulun
ve ulu orta incileri saçýlmýþtýr istanbulun
istanbul, tanýðýsýn en güzel zamanlarýn
tanýðýsýn imparatorlarýn, sultanlarýn
güneþin bulutlara seni sorduðu
þimþeklerin yaðmurlardan alacaklý olduðu zamanlarýn tanýðýsýn
tefekkür mekanýsýn tarihin haþmetini
tedebbür eder seninle insan imanýn hakikatini
islam medeniyetinin bütün güzelliklerini
bütün cihana gösteren bir beldesin
dünya seninle tanýdý adaleti
seninle selamladý medeniyeti
ruhunu da asaletini de dimdik ayakta tutmaya çalýþýrken
hatýrlayamadýðýmýz nice acýlarýn tanýðýsýn
muhabbeti bize býrakýrken
ülfeti de külfeti de yüklenmeye devam eden yanýnla
en çok sen layýksýn asýrlarýn övgüsüne
*
ne kýþlar geçti ne baharlar uyandý kucaðýnda
nice yazlar geçti
nice sonbaharlar veda etti baðrýnda
nice güllerin rengi boyandý ateþ kýzýlýna
nice öfke ve adavete, iftira ve hakarete þahit olurken
habersiz deðildi kelimelerin aðýrlýðýndan
gözlerinin mahmurluðundan
ve yýllarýn sana yüklediði yorgunluklar
kalbinde yer etmiþti
diri tutulan en masum hevesler
yiten sözcüklerin bitmeyesi hecesiydi bazen
eski bir tarihi düþer gibi
dikildi hayatýnýn tam ortasýna
susmak bize yakýþýr aslýnda
dilsiz düþüncelerle yarenlik etmek bize yakýþýr
biliriz çünkü biz sustukça sýranýn bizde olduðunu
ve bizim daha söyleyecek çok þeyimiz var
istanbul...
zaman geçmiþin kokusunu doldurur içimize
ve senin geçmiþin canlanýr gözlerimizde
meydanlarýndan yeniçeriler geçerken
padiþahlar selamlar seni
hayatýn yanlýþlarýna ayna tutan yanýnla
doðruya meyleden bakýþlarýnla
karanlýkla inatlaþtýðýn zamanlarla tanýdýk seni
*
kargaþalýklar kapý eþiklerinde býrakýlsýn istersin
tramvay duraklarý en güzel rüyalarýný yorumlasýn istersin
þimdi yeniden kurma vaktidir kumdan þatolarý
kapýna býrakýlmýþ selamlarla
seni yeniden selamlama vaktidir
esenlik sana yakýþýr istanbýl
sende arar sana vurgun olanlar geçmiþ zaman lalelerini
sokaklarýnda arar seni görmeye gelenler
eski zaman köþklerini…
yorgun yürekler dinlenir çýnarlarýnýn altýnda
ayasofya da aranýr mozaiklerin ahengi
kubbelerinde aranýr
ikonalarýnda aranýr düþleri saran güzelliðin
ulu mabet sultanahmetin vitraylarýnda
mavi çinilerinde aranýr hasretin en güzel renkleri…
þamdanlarýnda, bizansý tanýyan taþlarýnda
geçmiþin asaleti
hat yazýlarýnda aranýr
*
bir yanýn senin ümidi diri tutar
bir yanýn hasretin burçlarýna sarýlýr
çeþmelerin tanýðýndýr
mevsimlerde kaybettiðin izlerinin tanýðý
gündelik sýzýlarýný dindiremese de
þimdi güneþ
yüreðine kenetlidir
gül mevsimi buluþmalarýna tanýk olansýn sen
nice gül yapraklarý yýkanmýþtýr çeþmenin sularýnda
nice aþýklarýn yüreði serinlemiþtir sularýnýn berraklýðýnda
gözlerindeki nemi avuçlarýna akýtýr senin
sevgisini boþaltýr musluklarýndan sultan ahmet çeþmesi
parklarýnda soluklanýr yalnýzlar
gönlü beslemenin kolay olmadýðý zamanlarda talip olunur dostluðuna
tutulur ellerinden üþümemek adýna
fýrtýnalarýn ortasýnda yaþanmýþlýðýnýn asaletine sýðýnýrken
sana vurgun olanlar
o kýzýl ufukla beraber
yoldaþlýk eder topkapý sarayýna
*
fetih günlerinin neþesi aranýr
romayý ve bizansý tanýyan surlarýnda
geçmiþ günlerin coþkusu yaþanýr.
asýrlarýn izleri yansýr hala beyazýt meydanýnda
yüreklerin yorgunluðunun dinlendiði
dalgalarýn sükun bulduðu limansýn sen
kuþanýlan cesaretlerin gölgelenmesine
ihtiþamýyla izin vermeyensin sen
istanbul
üzerine kurulmuþ camileriyle tarihe yoldaþlýk yapmaya devam eden
aþýðý maþukuna kavuþturan gülþen sensin
gül mevsimi buluþmalarýna tanýk olansýn
topkapýsarayýn da, sarayburnun da
bir selam yetiþir sana gül diyarýndan
sen gül diye avutur mevsimler kederlerini
gül ki, hanende þenlensin güller
þenlensin meydanýnda senden selam getiren güvercinler
neþelensin camiinin kubbesine konan bülbüller
sevinsin yýldýzlarý gecenin
*
dünya alem senin güzelliðini seyreder þimdi
çýnar aðaçlarýnýn þahitlik ettiði acýlarý saklar baðrýnda
karanlýklara hapsedilen
gözyaþlarýyla büyüyen ýstýraplarý
senin kirpiklerinin arasýnda saklamak ister
sana meyleden yanýyla asaletinle dimdik ayakta kal ister
büyüklükle yüceliþin, zarafetle ihtiþamýn
imanla samimiyetin bütünleþip kaynaþtýðý kutlu þehir
sedefkar mehmet aða ruh üflemiþti taþlarýna
mermerlerin adeta buse kondurmuþtu nice maðrur baþlara
secdegahýn þahit olmuþtu akan kanlý yaþlara
ezan nidalarýyla çalkalanýrken kürsün
sen kainatýn kalbine vurulan bir mühürsün
minarelerinden yankýlan ve semayý kuþatan ezanlarýnla çaðýr bizi
birliðe ve dirliðe çaðýr bizi
fatihalardaki aminler dökülsün dudaklarýmýzdan
bir cuma selamlýðý deðsin yazgýlarýmýza
bir cuma bereketi insin duygularýmýza
sevgimiz ve saygýmýz artsýn, vicdanlarýmýz kararmasýn
uzak olsun insanlýðý ve kendini unutan derbederler,
uzak olsun tüm kederler
zamanýn beþ vakte ulaþtýðý gecelerde
*
sabahýn aydýnlýðý vursun insanlýðýn gözlerine
göz aydýnlýðý olsun…
öðlenin güneþi deðsin iliklerimize kanýmýz donmaktan kurtulsun
ikindi vakti ile rahmeti artsýn tükenen ümitlerin
akþamýn sedasý ile dinlensin gök kubbelerin
yatsýnýn sevinci ile þenlensin hanelerin
istanbul
öyleyse mukaddes çaðrýnýn davetine icabet aný þimdi
bülbüllerin, güvercinlerin, martýlarýn musikisine eþlik etme zamaný þimdi
þamdanlarýn mumunu yakarken
neþesi kaçmýþ geceleri sevindirme zamaný
birbiriyle yarýþ edercesine
ayasofya camisine koþturanlarýn en baþýnda olmak
ve davet edildiðimiz her vakitte
gözlerimizi güzel olana çevirme zamaný þimdi
geçmiþe tanýklýk eden bir sütunla dertleþmek
avuçlarýmýzý semadan indirmeden
kalbimizi sende uyandýrma zamaný þimdi
istanbul
redfer