karanlýðýn arkasýnda sakladýðým
yetim düþlerim
kimsesiz hayallerim
suskunluðumun en gizli köþesinde þimdi
yaklaþýr dokunursam kaybedeceðim sanki
anlamsýz korkularýmdan sýyrýlýp kaçamýyorum
Ýçime sarýlýyorum üþüdükce
yitireceðim sanýp parmaklarýmýn arasýndan
daha bir düþüyorum ellerimden
kimseler duymuyor saðýr çýðlýklarýmý
karanlýk dört duvaýmdan baþka
kelimeler düðümlenir lal olmuþ dillime
hýçkýrýķlara katarým sesiz cümlelerimi
sadece yazýyorum anlatamadýklarýmý