Gönlüm huþu bulur senin döþünde,
Duymasýn hiç kimse, kimse bilmesin
Gül kokan elbette, çeþme baþýnda,
Göz deðmesin sana, gönül dolmasýn.
Ahýmýn üstüne yanda duranlar,
Elmas sanmasýnlar, seni görenler,
Taþ olup donsunlar, hayal kuranlar,
Söze sabun katýp lafa dalmasýn.
Kar yaðdý saçýma, her telim ak, ak
Ýçimde kum kaynar, ne su, ne toprak,
Bakýp yeþillense bir kuru yaprak
Ya nesli tükensin, ya can bulmasýn.
Sýçrama yerinden, dönme ceylana,
Goncalarý kopan konar yaylana,
Sakýn ha aðlama, düþen damlana,
Her el mendil olup, yaþý silmesin.
Gizemli bakýþlar yolundan sapar,
Beden tunca döner, yarayý kapar,
Birisi köz olur dumaný öper,
Alevi görenler koþup yelmesin.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.