HATIRA DEFTERİNDE HASRET

Aþk uðramaz kapýma
Sanma ki tüm bunlar düþtü,
Birini koparýrken gönlümden diðerine yok yüzüm
Gecenin dördü
Vecd edip katatonik bir hastayken beklemezdim yaþama dönüþümü
Sevda demesem bile ruhum ruhuna kördüðüm
Tüm bu yalnýzlýða, düþkünlüðe alýþýðým gülüm
Sevgi varsa gizemin çözülür
Yoksa, takatim bitik, ölü sözlerin gücü
Her þeyin anlamý yitik, benliðimden sýyrýldým
Ýnancým ve ihlasým manevi tekamülüm

Geçmiþin sularý berrak
Ezgimin duvarý evham
Sezgimin kuramý hislerime hezeyan
Tinsel yolculuðumun duraðýnda bu sefer refah var
Derin bir nefes al
Gelecek olan gelir, seven çekinmez haykýrýr daðlara
Eyvahý yakar, ulaþýr fezaya
Soyutum zamana ve mekana
Kan revan rüyalardan ruhu revana
Bir matem sabahý mesafeler kalkarken, duyulan ezanlar
Bir akþam bir düðün merasimine yetiþirken, çalýnan þarkýlar
Kalemden mermi gibi çýkýp saplanýr kalbime tüm hatýralar
Bir çanta, içinde kitaplar
Bir park, her yerinde banklar
Hepsi hasretime tezahür, zihnime kazýndýlar
Vedalar, elvedalar, merhabalar
Bir sayfa biterken, diðeri hala bembeyaz
Umuda gölge düþüremez can yakýcý mevzular
Ölüm bekliyor bir durakta, hangi durakta?
Hayat kýsa, esirgeme duygularýný, olma uykularýndan
Býrak beni gideyim, uzaklara
Ne kadar kaçarsan kaç, yüzleþirsin sonlarýnla
Býrak boðulalým denizin amansýz dalgalarýnda
Gönlümde ki her þey gerçekleþecek hayýrlýsýyla





Sosyal Medyada Paylaşın: