Beni daraltanlarý keþkesizlikleri sildim hayatýmdan Net oldum hep,evet ya da hayýr Hayatý düz yürüdüm zikzaklarým olmadý Kaybederken de boynumu eðdim Acýya inat,baharlara gülümsedim Bazen kendinden utandým
Kendim astým yüreðimi daraðaçýna Sevdamý nefes diye içime çektim Gün oldu yüreðimin kýyýlarýna Azgýn hýrçýn dalgalar vurdu Gönlümü denizlere býrakmak yerine Sevinçlerimin en yabani bahçesinde Aþkým için renk renk çiçekler yetiþtirdim
Yüreðimde onurlu bir hayatýn direnci vardý Umuda tutunmak isterken kaydý avuçlarýmdan. Bir anda yýldýzlar silindi gecelerimden Güneþin gülüþünü beklerken her geçen gün Yüreðimde sevdanýn filizlerini Bir umut dedim ektim karanlýklarýma