Ermeni zulmü
Bilmem ki, anlatmaya nasýl baþlýyayým!
Ben soysuz deðilim.
Gereksiz yere iftira aýtp bir milleti suçlayayým!
Uyduruk hikayelerle suçsuz yere taþlayayým!
Bir gece ansýzýn, topla, tüfekle baskýn yaptýlar!
Köylerimizi ateþ verip yaktýlar...
Evlerimizi baþlarýmýza yýktýlar...
Uykularýmýzý böldüler...
Yaka paça, yataktan alýp dövdüler...
Silah zorla, süngülerle köy meydanýnda topladýlar..
Ýte, kalka zorla hepimizi ahýrlara doldurdular...
Hayvanlarýn kuyruk ve yelelerine...
Gaz yaðý döküp yaktýlar...
Hayvanlar canhavliyle kaçarken!
Ýnsanlarý ezdiler...
Çocuk, kadýn, yaþlý demediler...
Zalimler kýlýç çekip binlerce kýydýlar cana..
Toplu kýyým yaptýlar her yana...
Onca akla gelmeyen iþkenceler yaptýlar...
Turk olduðu için insanlara...
Aþaðýlayýcý, çokça küfür ettiler...
Büyük küçük, kadýn erkek, yaþlý, sakat demediler...
Namusumuza sarkýntýlýkta bulyndular...
Yüzbinlerce günahsýz, savunmasýz insana eziyet yaptýlar...
Evimizi, ahýrýmýzý ateþe verip yaktýlar...
Malýmýzý, mülkümüzü talan ettiler...
Yanýyor köyler, sönmedi yürekteki közler...
Ermeninin hainliði....
Yaþlý, çocuk, kadýn, kýz, kýzan demediler...
süngülediler vücudlarýný...
Ateþe attýlar hepsini...
Suçsuz ve masum canlarý. ..
Kýrdý yok ettiler ümitleri...
Daðý taþý inletiyor insanlarýn yakarýþlarý...
Dinçer Dayý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.