oturdum balkona
......
güneþ
nokta nokta sýcaklýðýný harelemekte güne
görüþ açýmda camla yoðrulmuþ yükselmiþ
dev gökdelenler irili ufaklý
kýsa binalar
sabahýn
yüzüme yüzüme vuran rüzgârýn rehaveti ne hoþ
ve huzurun esintisi ne latif içime içime yansýyan
rüzgârda sallanan kýrmýzý ipteki kýrmýzý beyaz
mandallar tatlý bir kontrast yakalamýþ
üst balkona týrmanmaya çalýþan
sarmaþýðýn yeþiliyle
....
off! efe ya
kucaðýma yapýþtýn
yaþlandýkça daha bi düþgünleþtin bana
balkondan düþmeyesin diye beyaz filelerin ardýnda
cam güzeli gibi oturuyorum
sayende
ve
telefonda iki satýr biþi yazmak için
tüylü bedeninin altýndan üstünden
zýplayan parmaklarým labirent oyunlarý
oynuyor aralýksýz
ah! bir de týrtýklý dilinle arada bir yüzümü yalamasan
of! ya rezil oluyoruz billahi
karþý balkonda ki karga niye ötüyor sanýyorsun
sana ve bana bakýp
bu savsaklarýn aptal þenliði de olmasa
ne yapardým diyor kesin
uf! efe ya
kepaze oldum bak senin yüzünden
kedi sevmez komþulara
ve alacalý kargaya
çek artýk yüzümden
ýlýk ýlýk balýk kokulu dilini
hiç bilmiyorsun ki ah! ah!
balýk istemsizliðimi
ah! bu þarkýlarýn güzelliði...
ayþe uçar
17062024
15:43