Yaðmur sonrasýndan kalan Bir nemli koku Topraðýn buharý Eski tadýnda deðil Bir kekremsi acý var hüzün tadýnda Sanki hayallerim asýlý dar aðacýnda Deðiþmiþ süzülüþü kelebeðin Benek benek renkleri solgun Rüzgarsa sýký giyin; Artýk sana dost deðilim diyor....
Yaðmur sonrasýndan kalan Bir yapraðýn ucundaki son damla Bir karýncanýn üstüne düþecek Sarmaþýk aðaçta Yosun taþta mutlu deðil! Neden her þey durur bir yol ayrýmýnda Böyle aðýtlar neden yakar bilmem aslýnda Toprak kudurmuþ bir açlýkta Açmýþ baðrýný beklerken Bitti seninle dostluðumuz diyor....
Yaðmur sonrasýndan kalan Gökkuþaðýnýn kuyruðu da koptu Gitti sevdalandý paçasý pembe buluta Çok söyledim de ,dinlemedi beni. Gitti koþa koþa boþuna öldü Vazgeçme maviden demiþtim Pembeden yar olmaz diye akýl vermiþtim Dinlemedi beni zavallý!
Toynak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toynak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.