aklımdaki ses

parçalanmýþ seren direklerinde
yazýlý þimdilerde adým
içim kanýyor , karanlýðýn dokunuþlarýyla
eskiyor tenim

tescilli bir günah aylasý sanki bu
içimden çekilen

kýrýk bir plak gibi dönüyor her gece aklýmdaki ses
kendi kendine örülmüþ bir að gibi
örtüyor düþüncelerimi

hayat , gergin uyanýlmýþ
bir uykuyu andýrýyor çoðu zaman
düþüþler , kaybediþler , tedirginlikler içinde

nasýlsa resmediliyor
her yanda çengellere asýlmýþ
dilleri sarkan beyhude yalnýzlýðým

böyle böyle geçip gidiyor günler , seneler
sorgusuz sualsiz
ve bile bile yanýldýðým .

Sosyal Medyada Paylaşın: