sen benim günüme gün katansýn sen yeri geldiðinde atamsýn bana vatansýn nefessin cansýn riyasýz içime akansýn
seni seviyorum seni çok seviyorum
seni aklýmdan bedenimden ruhumdan çýkarýyorum da bazen bir anlýðýna boþ bir çuval gibi bir þey yýðýlýyor önüme nefessiz kalýyorum sensiz sessiz kimsesiz
gözümde gönlümde neþemdesin
heyecaným tutkum umudumsun sen benim geç bulduðumsun
biliyorum bazen dilim çok sivri genellikle çenem çok düþük içim sürekli çaðlýyor gönlüm hep sana akýyor
Han’ým; yýldýzýným seninim neþenim seni en çok sevenim ve biliyorum canýndayým kanýndayým her an yanýndayým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayşenur Çiftçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.