Maral’a
Yüreðimin tam ortasýnda ölülerimi
Sallýyorum Maral.
Ben kuþlarý da orada besledikçe
Ýçimde
büyüyen çocuk kahkahalarý atýyor
Kalbimin mezar örtüsünde.
Ýzbe kaldýrýmlara
Mezar örtülerimi serip diz çöktüðümde
Küçücük ellerimin arasýnda
Yüzümü yýkýyor ölmüþ babam
Ateþin gelinleri gelip
Yas tutuyor içimden dýþýma Maral.
Kuþ Ölüsü’ne
Yaþamak ölmek arasý serçe uçuþu.
Uçmak
Kanatlarýmýn ceplerine mezar ekmek için.
Ve ben hep ölümü ç a l ý y o r u m M a r a l.
Okyanus altý
Miladýn oturduðu taburenin bir bacaðý kýrýlmýþ.
Kalbimi t e k m e l i y o r ayak i z i.
Balýklar uçuyor göðün kalbi açýldýðýnda.
Düþüyor bütün kuþlar oraya.
Gözyaþlarýmý açýyorum
Kuþlar kalbimi döktüklerinde.
S e v m e k seni d u a l a r d a n kaçýrmak g i b i.
Ü s t ü m e kalbini ö r t m e.
Maral’a
Seni dualardan ç a l ý y o r u m.
Karga yaþamakla ölmek arasýnda uçarken
Kanatlarým c e b i m d e uçuyor.
Ben hep orada
Gözyaþlarýmý d a m a r l a r ý m a sildiriyorum.
Ölümü ç a l m a k gibi oluyor i þ t e.
Yüreðimde bir kuþun intihar etmesi gibi.
Ýðne iþi
Elbiselerin dikilmesi solmuþ çiçekler gibi.
Sevmek, kucaklaþmak neslinin tükenmesi gibi.
Yokmuþum gibi varým.
B e n i kalbinde arama.
Gökyüzüne düþen çocuklarýn yanýna gidiyorum.
Ne s a b a h ne a k þ a m s e n i beklemiyorum.
Ayak bileklerimden biri okyanus altýnda kýrýldý
a n n e s i z c e.
Maral!
Kuþlar ayak bileðime kalbimi tekmeletiyor.
Balýklar uçtuklarýnda göðün kalbi açýlýyor
Bütün kuþlar düþüyor o r a y a.
Ölülerimin aðýzlarýna su veriyorum
Ceplerimden s a r k t ý k l a r ý n d a.
Maral!
Bütün k u þ l a r düþüyor i ç i m e.
Ýçimin
Uçurumunda intihar edelim mi a n n e !?
Benim için süpriz oldu.
Edebiyat Seçki Konseyine,
Sör ve Leydilere SEVGÝ VE SAYGILARIMI
sunuyorum.
Gülücük Kuþlarýmla, teþekkür ediyorum
sonsuzca.
June 18, 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.