BAHAR AKŞAMI

Düþün ki bir bahar akþamý
hafif esen rüzgar ellerine deðiyor
bir þiir geliyor yarým yamalak diline
kafandaki onca fikir yok oluyor
toz oluyor yorgun ömrün avuçlarýnda

Düþün ki bir bahar akþamý
bakýyorsun ay hilal ,sen sarhoþ
yeni hayatýmýn ilk ayý diyorsun usulca
duyuyor evren duyuyor ruhun
içinde koca bir heyecan , yüzünde buruk bir gülümseme ...

Düþün ki bir bahar akþamý
hayal kurmaya yelteniyor benliðin
biraz korkarak ,biraz taþarak
yanaðýndan süzülen yaþa dokunuyorsun
sebebini bilmediðin bu yaþ; yara mý derman mý bilmiyorsun.

Düþün ki bir bahar akþamý
fesleðen kokan bir balkonda düþünmemeyi öðreniyorsun
olmak istediðin yerin olman gereken yer olmadýðýný fark ediyorsun
kendinle tanýþmak heyecanlandýrýyor ürkek ellerini
kendine sarýlýyorsun
tanýþtýðýma memnun oldum diyor dudaklarýn
dalýyorsun gökyüzüne ...

Düþün ki bir bahar akþamý
gökte yýldýzlar , yerde sensin þahit
düþün ki en güzel armaðanýn kendin
düþün ki bunca arayýþýn varýþý kendin
düþün ki bir bahar akþamý
en güzel yazdýðýn þiir kendin .
Sosyal Medyada Paylaşın: