Sükut
Sükut gönül sükut,
Hüzün mü bürüdü benliðini,
Koy bir aþk þarabý , kal secdede doya doya
Ne sanýrsýn mutlu olmaya mý geldin buraya ?
Hep mesut olsan nasýl olacaktý imtihan ?
Sükut gönül sükut,
Senin fýrtýnalarýnýn dermaný yok bu diyarda
Kime ne bizden yolumuz baþka , davamýz baþka
Otur da piþ yanan sancaðýnda
Kör olsan ne ola , gönlün gördükten sonra ?
Sükut gönül sükut,
Ýçeceksin iþte bu yolda acýyý kana kana
Gurbettesin olacak tabi bir yanýn yama ,
Dile vurma , gezmesin kokuþmuþ aðýzlarda,
Kan kussan dünya için sana ne fayda ?
Sükut gönül sükut,
Çok sandýðýn derdin, kainatta toz zerresi
Yolculukta yorulur zaten ruh giysisi,
Kainatýn efendisi çekmiþken bu kadar zahmeti ,
Sen un ufak olup parçalansan kafi deðil mi ?
Sükut gönül sükut,
Ýliklerine biçilse yalnýzlýk açma aðzýný
Korkarým çýkacak hadsizce bir lafýn
Vurulsan en ince sýzýndan düþme sakýn
Sevdiðine vefasý olmayanýn kendisine cefasý hak olmaz mý ?
Sükut gönül sükut,
Sükutta gizlidir senin kendini bulman,
Sükutla içine dönecek , kendini bileceksin ,
Sükutla dil yaraný , gönül karaný temizleyeceksin
Kendini kurtaramayan , ele tabip olsa ne fayda ?
Sükut gönül sükut,
Dilin hakikati þakýyana dek sükut,
Kendini yontana dek , olman gereken olana dek,
Hamken piþene , harfken þiir olana dek...
Cahil dökse dilini bir ömür, denk denir mi alimin sükutuna ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.