Öldüğümüz bilinmiyor
Diyabetik acýlarýma karýþýyor
homurdana homurdana korkular
Yutkunuyorum
Genzimde taze demlenmiþ çay
Bülbülün gözlerindeki keder
Beynimde yeni yetme gamlar
Dumaný üstünde
tütün çeken dudaklarýmdan
nefes nefes üfleniyor adýn
Küfür gibi utana sýkýla
Hafife alýnmýþ gözden çýkarýlmýþ
Çalýnmýþ içimdeki düþlere ait ne varsa gözlerimde
Kilitledim göz kapaklarýma
Tutuþup aleve dönüþmeyen
sönüþlerimdi yeniliþlerim
Karþýlaþsamda tanýmaktan korktuðum sevinçlerdi
ölümüne yas tutulan
Penceremde portakal kokulu sabahlar bekleyen
bir avuç topraktým
saksý dibinde kurumuþ
Doðurmayý unutmuþ
Sevda kokan bir adamýn göðsünde hançerdi sesim
acýya meyilli yanlarýnýn umuda dokunuþuydu aþk
Nefesimle Ýterek yol alan bir geminin
güvertesinde düþüz
Mavi göz alabildiðine sýð ve masum
Martý kanatlarýn anne sesli mýrýltýsý öpüyor
kaburgalarýmý gölgeleyen
hasretin titreyen ellerini
Annemin elleriyle
babamýn kalbine
dokunuyorum
gökyüzü oluyor ellerim
deniz oluyorum
oluyoruz
Aþk oluyorum
Aþk oluyoruz
Ölürken güller kuþlar
daðlarla seviþen denizler ölüyor
topraðýn oðullarý karýncalar ölüyor
ölüyoruz
Öldüðümüz bilinmiyor
yeniden
yeniden ölüyoruz
yaþamdan bu kadar korkarken
Ýçim bir kum tanesi yalnýzlýðý
Yüzüm deniz
Ellerim ölüþlerimi defneden bedevî
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.