Şiir döktüm
Hüzünlü bir akþam , Ar yaðmýþtý avuçlarýma
Serseri kaldýrýmlar ayazda kalmýþ gibiydi
Ayrýlýðýn sancýsý , içime sýðmýyordu
Unutmanýn hiçbir yolu yoktu
Deli taylar gibi
Sana yolculuk ederken
Sensizlik önümü kesti
Öylece dondum , kaldým
Dünya aþka büründü adeta
Sustu sükut
Sustu gece
Her þey sustu
Ay bile kafasýný çevirmiþ hayretle yüreðime bakýyordu.
Gönül bahçesinden yetmedi
Dünyanýn her topraðýndan heceler kopardým
Çünkü sevda anlatýlmalý , sen anlatýlmalýsýn
Bülbülün aðzýndan gül çaldým
Bir sen , bir aþk etmedi.
Caným yandý , sana þiir döktüm
Heybem sen doldu , taþtý
Hasretin içimde zemheri gibi sevdiðim
Uðultusu bile parçalar yüreðimi
O kadar aðýrlaþtý ki bedenim
Dizlerim tutmuyor artýk
Bu nasýl bir ayrýlýk,
Bu nasýl sevda.
Yokluðuna vurulduðum kadýn (Adam)
Ahu gülüþün akýyor satýrlara
Bütün güzelliðin ile karþýmdasýn iþte
Sen ne güzelsin
Gülerken ,
Severken ,
Giderken de güzeldin .
Usanmadým aðlamaktan
Utanmadým yetim kalmaktan
Yollarýna þiir döktüm ,
Kem vurdum dilime
Gözümün feri söndü , usanmadým
Utanmadým.
Harun Alan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.