Umudum Tükendi
Bir umuttur yaþamak dediler bana
Ölümün kýyýsýndan sesleniyorum sana
Nefes almayý unutma dediler de bana
Cigerlerimdeki son nefesim ile , sesleniyorum sana
*
Gittin ya benden umarsýzca , ve sessizce
Benimde Gözlerimden yaðmur aktý gecelerce
Kalbimin acýsýyla baþbaþa kaldým öylece
Garip kaldým , sensiz ve kimsesizce
*
Koþtum , sana gelmek istedim Yar
Gül yüzünü , avuçlarýma almak istedim
Ceylan gözlerinde , kaybolmak istedim
Ama Umudum gözlerinde , kaldý benim
*
Yokluðun , cehennem gibi yar
Ben har, ben kor oldum
Hasretinden , duman oldum
Sensiz yanar oldum , bak Umudum tükendi benim
*
Kalakaldým, ben sensiz bu alemde
Ne yapsam , ne etsem bu derdimle
Herþey , herþey çok güzeldi seninle
Gittin ya , umudum’da gitti Seninle
*
Sonuç ne oldu diye sorarsan sevdiðim
Gül bahçem tarumar oldu
Gözlerimin pýnarlarý kurudu , soldu
Ha bide , gülüþlerim kayboldu benim
*
Eyy ,siz yaþamýn büyük ustalarý
Varmý bundan büyük bir sancý
Varmý unutturacak bir hancý
Söyleyin bana , söyleyin Umudum , hayalim kalmadý benim.
Harun alan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.