AH LEYLA!

AH LEYLA
Ýlk görüþte aþktý bu.
Görür görmez sevmiþti Leyla .
Gönlü olmuþtu koca bir derya.
Açýldý önünde yepyeni bir dünya.
Kalplerinde aþk,
Gözlerinde mutluluk,
Sinelerinde kýzýl bir korluk,
Böyle baþladý bu güzel yolculuk...

Nasýl da mutluydu Leyla o gece.
Peri kýzý sandýlar, belki de ece.
Elinde beyaz çiçeklerle,
Öyle narindi ve ince.
Her þey þiir gibiydi
Saçýldý hece hece...

Komparsita çaldý salona girerlerken.
Uçuþtu gelinlik dans ederlerken.
Ýçinde bir þey koptu,
Belindeki kurdela kesilirken.
Yüreðinde bir vaveyla,
Nedendir, hiç anlamadý Leyla...

Mecnun’la el ele,
Geçtiler gönül bahçelerinden.
Her þey pembe rüyayken,
O gece testi kýrýldý birden,
Bir cin çýktý Mecnun’un içinden,
Yoksa kýrk kollu bir canavar mý?
Aþktan deðil, kesildi nefesi cehaletten...

Leyla, Ah Leyla!
Gelinliði oldu kefeni,
Katiliyse seveni.
Yapraðý dökülmeyen bir kýrmýzý gül uðruna,,
Topraða karýþtý bütün düþleri...
Þimdi kara toprakta uyuyor Leyla,
Kýrmýzý gül yapraðýyla...
Nuray Öngeç

Sosyal Medyada Paylaşın: