CEVAP YOK

Yine ben geldim.
Sen hala buradasýn,
Suretin bile deðiþmemiþ.
Oysa ben öyle miyim.
Düþlerim de deðiþti,
Yüreðimin sesi de .

Eski zamanlara gidiyorum sýk sýk.
Senin olduðun zamanlara...
Bak hemen dudaðýmda yine bir tebessüm belirdi.
Sen varken zaman ne güzelmiþ.

Büyüklerin yýpranmýþ dediði evleri hatýrlarsýn.
Ben hala oradan çýkmak istemiyorum.
Sen de biliyorsun yaþadýklarýmýzý.
Çocukluðumuzun düþlerinin yaþandýðý o günleri.
Öyle güzel,
Öyle berrak...
Hala damaðýmda.

Ne oldu bize?
Merhametsiz gülüþler var þimdi her bir yanda.
Acýsý sadece beni yakmýyordur deðil mi?
Yaþadýklarýmý bana soruyorlar.
Senden baþkasýna anlatamýyorum.

Bir yerlerde hayat yaþanýyormuþ.
Kendi hayatýmdan bakamýyorum yaþananlara,
Öyle çok soru var ki cevaplanmasý gereken,
Tüm olup biten göz önündeyken,
Cevaplayamýyorum.

Yaþamak nedir söyler misin bana?
Ayakta durmak yetiyor mu hayata tutunmak için.
Karþýmdaki binayý ne çok kendime benzetiyorum son zamanlarda.
Onun da içi geçmiþ benim gibi.
Son zamanlarda onun suretini deðiþtiriyorlar,
Yeni yüz kazandýrýyorlar.
Ne acý ki ilk zelzelede yýkýlacak o da benim gibi.

En çok kýrýldýðým yerden tutunabilir miyim hayata?
Parmak uçlarýmla dokunmaya korktuðum yürek seslerine,
Bir ses verebilir miyim?
Hayat ne garip deðil mi ?
Her þey bir nefes kadar yakýnken,
Gönlümüz neden hep uzaklarda?

Onlarca soru beynimde dolaþýrken,
Hiç cevap yok!
Sosyal Medyada Paylaşın: