KISKANDIM
Kýskandým bazen
Bir çocuðun karanlýk korkusunu
Bir annenin yarým kalan uykusunu
Yýkýlmaya yüz tutmuþ duvarlarýn rutûbet kokusunu
Çok mu þanslýydým yoksa?
Bu hayat sýnavýnda baþarýlýydým her daim
Dert adýna çalýþtýðým yerden geldi sorular
Gözyaþý israfý yapmayýn artýk yeter!
Artýklarýnýzla bir mendil ýslanýr ancak...
Ben aðlarsam eðer;
Ýçinizdeki çocuðun hayali biter...
Yýkýlýr koskoca bir lunapark...
Ne içinde saðlam bir salýncak kalýr;
Ne de rengârenk bir oyuncak
Kýskandým
Yeminler bozulduðunda bir þansý daha olanlarý
Üstüne defalarca söylenen yalanlarý
Hakikatten uzak kalanlarý
Býkmadým mý sanýyorsunuz?
Dalga dalga ruhuma vuran hüzün deryasýndan
Belki de haklýsýnýz
Bu kahpe düzende sicilim yosunluydu biraz!..
Göremeden suyun durgun yüzünü...
Vaktinden erken geldi infaz
...ve hafifçe ýslanmadan bedenim yandý alaz alaz!..
Yine de en çok ölümü kýskandým
Simsiyah rengini
Sonsuz istirahatini
O tertemiz sadakatini kýskandým
Ýbrahim Halil MANTIOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.