MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

KENDİNİ ARARKEN
Yazan Adam

KENDİNİ ARARKEN









I
Bir gün nasýl çýldýrmýþsam, oturmuþum bir köþeye,
Kafamda binlerce tilki, binlerce þimþek, binlerce yelken
Unutmuþum kocaman denizleri,
Nasýl kaybolunur iki mavinin kesiþtiði yerde?
Sýnýrlarý yok eder gibi.
Bir uçurumun kenarýndaymýþým gibi
Bir saksýnýn içinde boy atmýþým gibi
Bir insan boyunu geçmiþim de,
Boyumdan büyük iþlere kalkýþmýþým gibi

II
Bir de bu var, canýmý sýkan, canýmý acýtan.
Bir kalabalýðýn ortasýnda kaybolmuþum.
Bir hayalin peþinde koþmuþum.
Kendimi bulmak isterken,
Kendimi kaybetmiþim.
Bir kapýnýn önünde beklemiþim,
Açýlacak diye ummuþum.
Açýlmamýþ, açýlmamýþ.

III
Ve sonra bir gün,
Bir elma aðacýnýn dibinde,
Bir rüya görmüþüm.
Bir rüya ki kabus gibi,
Uyanmýþým uyanmasýna da;
Hiçbir þey ayný deðil,
Hiçbir þey eskisi gibi deðil,
Kendi gözlerimle bile tanýyamamýþým kendimi,
Kendime yabancý olmuþum.

IV
Beni bir gün birisi arar bulur da
Sorarsa adýmý,
Ben kendini arayan adamým.
Böyle bil sen beni.
Belki bir akþam üstü, belki gece yarýsý,
Belki sabaha karþý,
Bulacaðým muhakkak kendimi.

V
Görüþümde, bir uzun yol.
Bir yol ki git git bitmiyor.
Bir yol ki hep kendime çýkýyor.
Nereden dönsem , hep ayný yerdeyim.
Bir uçtan bir uca savrulmuþum.
Bir ucumda sevinç, bir ucumda hüzün.
Kendi içimde yol almýþým,
Kendimden bile ayrý kalmýþým.

VI
Bir cam kenarýnda oturmuþum
Dýþarda yaðmur yaðýyor,
Ýçimde bir yangýn var.
Bir demlik çay var masada,
Bir de bardak var; boþ.
Kendi yangýnýmda yanmýþým,
Kendi külümde doðmuþum.


VII
Bir denizin kenarýndayým,
Martýlar uçuyor, dalgalar vuruyor sahile.
Bir sandal var uzakta,
Beni bekliyor gibi.
Kendimi aramaya çýkmýþým
Bir dalgada kaybolmuþum


VIII
Bir duvar dibinde oturmuþum,
Gölgeler üþüþüyor üstüme.
Bir çocuk sesi duyuyorum uzaktan.
Bir hayatýn izleri var geçmiþimde.
Kendi geçmiþimden kaçmýþým.
Bir hayalet gibi dolanmýþým.


IX
Bir gün, bir sokak köþesinde,
Beni görenler sorarsa,
Kim bu adam diye.
Ben kaybolmuþ adamým.
Onlara öyle söyle.
Bir sokaðýn karanlýðýnda yürümüþüm,
Kendi gölgemden býkmýþým.
Haykýrmýþým;”
“Bir kez olsun kendine yalan söyle”

X
Bir kahvenin köþesinde,
Bir fincan soðumuþ kahve,
Bir gazete ve eski haberler,
Bir de ben oturmuþum.
Kendi yalnýzlýðýma dalmýþým.
Kýrk yýllýk hatýrýn,
Meðer kýrk birinci yýlýndaymýþým.
Daðýlmýþým.

XI
Bir þiir yazýyorum, yarým kalmýþ.
Bir mýsra eksik,
Bir kelime, bir harf.
Tamamlamak isterken,
Kendi þiirimde kaybolmuþum.
Bir harfin peþinde, bir kelimenin ardýnda,
Kendi dizelerimde savrulmuþum.

XII
Bir resim var duvarda,
Bir ayna gibi,
Kendi yüzümle bakýyorum.
Bir gölge düþmüþ üstüne,
Kendi yüzümde yabancý olmuþum.
Bir resimde kaybolmuþum,
Bir yüzün ardýnda unutulmuþum.

XIII
Bir kitap okurken,
Sayfalarýn arasýnda,
Kendi hikayemi bulmuþum.
Bir kahramanýn peþinde,
Bir macerada yitmiþim kendimi.
Bir sayfada kalmýþým,
Bir cümlenin içinde kaybolmuþum.









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.