Kokusu içimde, nisan yaðmuru Islatsan da beni; dur demem artýk! Essede rüzgârlar, güllerin kuru Uçursan da beni; dur demem artýk!
Hayrandým gözlerin, gül bakýþýna Dayanamam bende, el oluþuna Adresi versen de, bir kör kurþuna Vurdursan da beni; dur demem artýk!
Bu dünya meþkine, geliþim yoktan Saltanat sürdüðüm, bilinsin haktan Seninle kurduðum, köþkümü gökten Ýndirsen de yere; dur demem artýk!
Ateþler dumanlý, közümde yoktur Savursa yelinde, gözümde yoktur Öyle mutluyum ki, sözümde yoktur Öldürsen de beni; dur demem artýk!
Asude gönlümün, yolu yolunla Geçiyor ömrümüz, solan gülünle Öleceðim bende, sevda yelinle Soldursan da beni; dur demem artýk!
Yýldýzlarým kayýp, sende mehtabým Bir meçhuldeyim ben, var mý ayýbým? Ben bende deðilim, sende kayýbým Buldursan da beni; dur demem artýk!
Dostlardan Gelenler
Birlikte bakalým yýldýza, aya Asla hayýr demem demli bir çaya Gece uyumadan gündüz rüyaya Daldýrsa da beni; dur demem artýk! ___ Türkmenoðlu (Þükrü Atay)
Ýskenderun-12/06/2024 (Çiçeði burnunda bir þiir)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet KARA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.