Azelya

ey bir aþktan daha fazlam
soluma sanatým
ey sokak sokak
köþe bucak reddedilmiþ sadakam
nefesimin son limiti ..
!

bu mevsimde yaþlanýr mýydý saatler
bu mevsimde ölü buyruk
nereye baksam
adresine iman etmeyen nutuklar
evine geç gelen mutluluklar var
nereye baksam
kötürüm ve soðuk


kavrulmuþ keman seslerinden
yýldýzsýz gökyüzünden
telgraf tellerinden piyano tuþlarýna
ters yakýlan sigaradan
!branice çekilen dumana kadar
bir nehrin kara sularýndan
bir düþün devinen dalgasýna
çay bardaðýndaki buðuya
sanma ki bestekârlar daha ilhamlý
daha efkârlý benden


ey yüreðimin yarým adasý
ey gök dudaklý anaç bakýþlý serçem
o kont rengi gözlerinle
doya doya emzirdiðin denizlerin
hangi kumsallarýna tebessüm býrakýyorsun da
tarihimden çekilip gidiyorsun


ey hayâline gelincikler sürdüðüm
en son öyküm
son sürgünüm
hangi ücranýn sulaðýna kök salýyor
hangi sevdanýn zikrinde yeþeriyorsun da
içimden solup gidiyorsun


susmuyor iþte yokluðun
bana göre deðildi bu perde
alýþýk deðilim ben bu derde Azelya
saçlarýma vefasýz kaç yýldýz býraktýn
bu yüzden
imrenerek bakamýyorum aynalara


ah dilimin yaðmurcasý
gittikçe çoðalan sanrým
kokun ýslanýyor bak
topuklarýna kadar sana batýyorum bu þehrin
þimdi sana
güneþe serilmiþ bir devran býrakýyorum
gelince uyandýrýr mýsýn beni Azelya




_boran




Sosyal Medyada Paylaşın: