Hayatýmýn merkezine aldýklarýmýn hiç biri bana odaklý deðildi Her birinin amacý beni benden alýp tüketmekti
Düþündüm Adýmlarým geri geri giderken Kör kuþlar misali kanatlanýp uçtuklarým oldu Gözlerim ufka dalmayý býrakmadan Gecenin karanlýðýnda pýr pýr eden Þehrimin ýþýklarý gibi Kalbimin ritmi de yanýp yanýp söndü
Oyun içinde oyun döndü çoðu zaman
Gözlerin duyduðuna Kulaklarýn gördüðüne inanmasý gibi Bir terslik var deðil mi
Masmavi olsa da göl Aldanma Dibi hep çamurdur Unutma
Blue
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bluerosa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.