Yorgunum
Öyle bir zamandayim ki
Yaþamakla Yaþamamak arasýnda
Varlýkla yokluðun tek birleþim yeri olan
Geniþ bir asrýn sonsuz boþluðunda
Öyle günlerden geçiyorum ki
Zaman zaman deðil
An an deðiþiyor duygularým
Saliselerin belirlediði sonsuz bir uçurumda
Her gün, gün güneþle selamlasirken
Baþlýyor yerin göðün inlemesi
Iþýksýz pencereler bir tek beni görüyor
Bir tek benle iniyor perdesi
Ay bir tek bana içini döküyor
Yýldýzlar bir tek bana gösteriyor yalnýzlýðýný
Doða bütün aynalarý yüzüme tutuyor
Bütün aynalar bana yansýtýyor kýrýlmýþlýðýmý
Ben sessiz sedasýz aðlar iken
Nefesimi yutarken kimseler duymasýn diye
Gözyaþlarýmý silerken kupkuru ellerimle
Yalnýzlýðým bir tek bana görünüyor
Bir tek o bana eþlik ediyor sýmsýcak yüreðiyle
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif Ecrin Ergül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.