Destan-ı Çaycu II

Sen nasýl çay demliyorsun ?
Gözümden kaçmadý gamzelerin
Býrak üstü kalsýn markalarýn
Kýrmýzý, mor, mavi siyah
Rüknettin hecelemeden konuþ
Aþk mý demlidir günah mý ?

Taþlý sokaktan galataya doðru beyaz gömlek
Güvercin bardaðýna kasvet
Diþleri altýn sarýsý elleri bereket
Filizlenen baþak gibi çýkar
Rüknettin kasketini takar
Sobayý çýrasýz yakar

Ninni parmaklarýndan doyar çocuklar
Kýlavuzu köy çeþmesinden alýr dualar
Ýbriðinde güvercin izi var
Kanatlarýný açar çaylarý daðýtýr Rüknettin

Þimdilerde suskun suskun bana bakýyor
Gideceðimi anladý bana caka satýyor
Paltosuna çörek otu koyuyor
Nazar edeni çokmuþ öyle diyor

Rüknettin hakkýný helal eyle sokaklar sana emanet
Þiir duyunca kulaðýný semaya ver
Megafondan cýlýz bir sesle
Çayý demli
Gönlü elemli
Dili kalemli
Geliyor Rüknettin

Bana müsade delikli kuruþun üstü alýnmaz
Rüknettin kepenkleri kapat lambaný yak
Ýki sandalye arasýna bir minder
Ýþte hasýrdan altýnda mis gibi yatak
Bekçiler ekmek sýrasýna girerken
Rüknettin uyan yeniden
Tereyaðý peynir yumurta ekmek
Sabahtan doldur rahmeti Rüknettin

Hayriye ablanýn selamý var
Sincaplar, kediler, güvercinler seni özlemiþ
Mektubun düþtü denize
Kim inanýr bize
Rüknettin çaycunun hasýdýr amma
Hikayesi muamma !
Sosyal Medyada Paylaşın: