Baþucumda dünden bir kaç akýl kýrýntýsý var. Akla yatan düþüncelerim yenilmiþ, yemiþler. Bugün, hayýr, hayýr, hemen þimdi, ne yazarsam kâr Bir kuþ misali söz uçar yazý kalýr demiþler.
Öyle yaptým, kâðýdý gördüklerimi dokudum. Göze çarpan hatalar sökülmeyince kýzýlmýþ. Bir çare, tarihi iz býrakanlarý okudum. Oysa yazýlmasý gerekenler çoktan yazýlmýþ.
Coðrafya ayný coðrafya, mekansa ayný mekân Yazaný baktým, üzerinden çok seneler geçmiþ. Kurutulmuþ, o suyun beslediði körpe fidan. Köprünün altýndan akan suyu kim, niye içmiþ?
Tozlanan, elime aldýðým kitap mý ben miyim? Dokunduðum bu katý nesne kapak mý kalbim mi? Kýrýlan yapraklarý inciten zalim can mýyým? Meþru kýlýp savunduðum cehalet mi harbim mi?
Dedim ya yazýlmasý gereken çoktan yazýlmýþ. Söylenilmesi gerekenler evvelce söylenmiþ. Deseydim içini kemiren vaktinde sezilmiþ. Hep birlikte, þuursuzca tüm idrakler paylanmýþ. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.