İlan-ı Aşk

kimi zaman mesafeler girer araya
lakin biz bir bedende bütünüz
daðlar,tepeler,uzun yollar köstek degil aþkýmýza
unutma, biz o tepelerin ardýndaki gündüzüz

gün doðar sen ellerimi tutunca
içim ýsýnýr gözlerine bir kez bakýnca
kaybolurum ,yolumu bulmam, bendimi bilmem
aklým baþýmdan uçar, dudaklarým dudaklarýna dokununca

iþte oradasýn sol yanýmda
adýn’ duyarým kalbim her attýðýnda
kimi zaman hýzlanýr, raks eder adýnla
bilirim sevgilim yanýðým sana

kýþ geçer yaz gelir lakin ben halen aynýyým
içimde sevgin, hülyalarýmda gülüþün
anýmsatýr bana eski bir beni, seni
bilirsin sevgilim, bu ben eski ben deðilim ki

en kuvvetli zehir olsa elinden icerim
oleceksem kollarinda olmeyi yeglerim
ama sen de uzaktan bakma oyle, gel yanima
sen uzaktayken ben hep kederlenirim

geceleri uyku tutmaz bazen seni düþlemekten
alýkoyamýyorum ki aklýmý güzel gözlerinden
coþku doluyum sevgi doluyum ben
artýk biliyorum bu dalgýnlýklarým neden

sarhoþ gibiyim, sarhoþum
içtiðim en güzel þarap bu
kýrmýzýnýn þehveti, dudaklarýnýn arzusu
dökülür kadehime, unutulur derdi korkusu
Sosyal Medyada Paylaşın: