TUTSAK DÜŞLER

Hastaymýþsýn
Sabahýn bu saatinde bir þarký içime iþlerken
’’Leylim ley’’
Her þeye katlanmýþtým
Ayrýlýðýnda avunmaya çalýþýrken
Yokluðunda ; seni anlatan þarkýlarýný dinlerken
Uzaklardan sesini ve selamýný alýrken
Mutlu etmeye çalýþýyordum kendimi
Sonra yýllar geçti... gelmedin
Ben hep kendi içime gömülüp aðladým
Senin için
Hasretin yaðmurlarýyla sana yaðdým
Sen de ýslandýn
Neden di bu çaresizlik ?

Hastaymýþsýn
Ýþte bu beni kahreden neden
Beklerim dedim, gelirdin
Katlanýrdým yýllarý saymaya
Hiç olmazsa iyi olduðunu bilirdim
Ama, nereden çýktý bu hastalýk !
Gel artýk ! kanýmý vereyim, canýmý vereyim sana
Yeniden hayat bulsun umutlarýmýz

Ben hep yokluðuna aðladým, aþkýna
Kör kuyulara attým umutlarýmý
Penceresiz damlarýna düþtü geleceðim
Geceler bir baþka uzadý bitmemecesine
Acýlarýn ver yansýn ettiði þu türkü
Hala susmuyor kulaklarýmda
Nedeni bu ayrýlýklar
Boynu büküklüðüne takýlmýþ aklým
Tüm gecelerin acýlý sancýlarýnda
Olmuyor bir türlü sabahlar
Nedeni ayrýlýklar

Güneþ ufkumda bürünürken kan rengine
Dumanlanýr türkülerinde daðlarým
Ýçimde tütsülenir... ateþlere bürünürken akþamlar
Yanýmda, hayallerimde bir çocuk aðlar
Göremediðim bakýþlarýnda bir yýðýn acýlar
Gönülsüz zoraki ayrýlýklar
Ve, dayanamam artýk bu türkülerine
Býrakýveririm yaðmurlarým
Hýçkýrýk þimþeklerimde

Gel
Kapansýn benliðimde
Sensizlik
Gel !
Kurtar beni
Tutsak düþlerimden

Günay Koçak

07. 06. 2024
Sosyal Medyada Paylaşın: