BAK HELE
Hesapsýz, kitapsýz geçen zamanýn;
Çözülmez düðümü, iþe bak hele…
Efkârlý kanunun dertli kemanýn;
Gözünden dökülen yaþa bak hele…
Hicran ocaðýdýr, düþüp, yandýðým;
Goncadýr, gül olur bilip kandýðým;
Bir güneþ doðumu bahar sandýðým;
Yýllardýr bitmeyen kýþa bak hele…
Baþýmda dolanýp durandýr hicran;
Kapýma zamansýz vurandýr isyan;
Harfleri kederim cümlesi hüsran;
Mezarým baþýnda taþa bak hele…
Geceler sabaha küstüðü zaman;
Sabýr fýrýnýnda piþtiði zaman;
Yorulan omuzlar düþtüðü zaman;
Önüne eðilen baþa bak hele…
Diline son sözü ‘Vur’u saklatýp;
Devriye çýkarýr, kalbi yoklatýp;
Kýnýnda harami hançer bekletip;
Orduya emreden kaþa bak hele…
Halimi dil ucu yalandan sorar;
Aklýma hükmeder fikrimi yorar;
Gündüz hayalime pusular kurar;
Haddini bilmeyen düþe bak hele…
Ali ALTINLI – 07.06.2024
Saat: 11:47
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.