TARSUS ŞELÂLESİ...

Her ânýnýn deðeri ömre bedel Þelâle,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.
Seni nasýl anlatsam, sýðmýyorsun misâle,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.

Yeþillikler içinden düþüyorken sularýn,
Kuðularý andýrýr köpüren dalgalarýn.
Nice renk katýyorsun düþümdeki hayâle,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.

Serinleten dalgalar billurdan daha parlak,
Mutlu burada herþey; duygular þen, dil þakrak.
Gönüllerdeki hüznü ömrünce sile sile,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.

Kumrularýn ’Hû’suna ses veriyor böcekler,
Doðayý selamlýyor gülümseyen çiçekler.
Yürüyelim seninle sonsuzadek elele,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.

Duyduðun sesi sanma sadece bir su sesi,
Tene ürperti veren Yaradan’ýn nefesi.
Kayalarla sularýn söyleþirken dil dile,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.

Limonlar, portakallar suyundan lezzet taþýr,
Baðrý yanýk ovaya Berdan Çayý yaraþýr.
Sana laf yetmiyor ki, ne söylesem bu hâle,
Tarsus’ta eriþmiþsin cânân ile visâle.

(28.07.2002) (Arþiv)
Tarsus
Enver Özçaðlayan
Sosyal Medyada Paylaşın: