MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
 
SOLUP GİDİYOR
Sabri Koca

SOLUP GİDİYOR




Gönül bahçesinde güller açarken,
Þimdi birer, birer solup gidiyor.
Kuþlara özenip, yüksek uçarken,
Gözlerim boþluða dalýp gidiyor.

Yetiþen gülleri deremeyen var,
Bir adým öteyi göremeyen var,
Aldýðý nefesi veremeyen var,
Herkes nasibini alýp gidiyor.

Yüzüme bakmayýn, yara derinde,
Dünya durmuyor ki bir an yerinde,
Beller bükülüyor günün birinde,
Saçlara beyazlar dolup gidiyor.

Derin düþünceler kafayý yorar,
Derde duçar olan çýkar yol arar,
Toprak þefkatlidir, her caný sarar,
Herkes ettiðini bulup gidiyor.

Gençlik durmuyor ki daima serde,
Çare bulunmuyor her zaman derde,
Resimler eskiyor durduðu yerde,
Anýlar mazide kalýp gidiyor.

Bir dert biter iken, diðeri baþlar,
Yanakta iz yapar incecik yaþlar,
Göklerde süzülür göçebe kuþlar,
Kalanlar yabancý olup gidiyor.

Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:


Sabri Koca Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri

EVLAT ACISI BULUTLAR MERHAMET YORGUNUM VEDA ZAMANI HASTA ÇOCUK ADALET ÖLDÜ TEVAZU BİRAZ AYRI DÜNYA, AYNI RÜYA BÜLBÜLÜN GÖZYAŞI