KAR KRİSTALİ

Buzullar diyarýndan sesleniyorum..
Donuk soðuk ve eprimiþ
yürek lisaným ile..
Göðün saklýsýnda kalmýþ
rengarenk uçurtmalar..
Elim kolum kalkmaz olmuþ..
Saçlarýmda kýraðý,
kirpiklerim bulutlara salýncak kurmuþ
kar kristali..
Gözlerin yansýmasý zemheri ayazýnda
karlar altýnda kalmýþ..
Avaz avaz susuþlar
titretince yüreðimi,
Tipiye vuruluyor kanat çýrpan kelebeklerim..
Kar fýrtýnasý esiyor durmadan..
Yaktýðým ateþ bile eritmiyor buzullarý..

Ben ki
yüreði tefekküre bulanmýþ

kar kristali..

Sen ki
yüreði külfete bulanmýþ

kül kristali..

Sen söyle þimdi…
Yüreðimizde bunca soðuk iklimlerin
vebasý dolanýrken
çözer mi nefesin

güz kristalini..

Hiç sanmam..
Ne sen çözebilirsin bu kütleyi..
Ne de ben çözülürüm buzullarýmdan geri..

Þerefe kaldýrýyorum..

Çözülmeyen
Çözümsüzlüðümüze…


Elif USTA
@1elif.miktari.siir
Sosyal Medyada Paylaşın: