BİRAZ KÜL BiRAZ DUMAN

Gönül nihavent makamýnda..

Biraz kül,biraz duman..
O benim iþte..

Raks ediyor notalar yürek eþiðinde..
Toprak ateþ ile harmanlanýp,
cana can katýyor kamerin ýþýltýsýnda..
Ateþin harýnda yanýp
kül olmaksa aþk;

O benim iþte..

Yüreði mest edercesine
naðmeler dökülüyor dudaklardan..
Tenhalardan geliyor
yaðmur kokusuna karýþmýþ yaseminler..
Yýldýzlar göz kýrpýnca
karanlýðýn bittiði yerden,
Gözlerin ýþýltýsýna karýþmýþ kývýlcýmlar yükseliyor
göðün duraðýna..
Ýçleniyor eprimiþ yürek mahzeni..
Rüzgar ýlýk ýlýk dokunuyor
göðüs kafesine..
Duman duman oluyor bakýþlar..

Ýþte…..
Biraz kül, biraz duman…

O benim iþte…
…
..
.

Bak ne diyor naðmeler…

“Ýnanma..
Gözlerime..
Ben
Ben Deðilim”…

“Beni
Sevdiðin
Zaman…
Ahhh…
O Benim Ýþte”…
…
..
.


Ruhum ateþin harýndan kül olmuþ..
Yüreðimdeki toprak kokusu ile..


“Ýnzivaya çekiyorum kalbimi”...
…
..
.
Elif USTA
@1elif.miktari.siir
Sosyal Medyada Paylaşın: