"Gün kavramým yok benim, saatleri anca takip ediyorum. Üç-beþ dost var, hasbihal ettiðim; diðerlerini görmüyor gözlerim. Benden bekleneni yapmaya çabalýdýðým, zamanlarýmý çok gerimde býraktým, ben artýk beni dinlemekteyim. Cesedimin içinde bulunduðu topluma adapte, ola-mý-yor ruhum. Aklýmý ikna ettiðim, -her-þey- gönül merciðimden çevriliyor. Ve ben "efsunlu" bir kýsýr döngüde, her gün, yeniden, doðup - ölmekteyim..." __þairþizofren__ (sahibini arayan gölge)
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.