SEN TUT Kİ
Hep dolucasýna mý yaþanýyor anlar
Bir demde geçen de hüzün sürer hükmü
Her þerden korktuk, çekindik, üzüldük mü?
Kader dedikleri ellerimizle, akýlla çizilendi
Ruhça çýkýlan ortaklýðýn görkemlidir sahnesi.
Býrakma, sakýn býrakma, sýkýca da tut
Daha ne kadar çoktur uzanýlacak o uzak
Söndür içindeki kini, ölsün þu Nemrut
Ýnan ve sýyrýl karamsarlýklardan, bitir geceyi
Yakýnda doðacaktýr elbet ufukta o çizgi
Ve yansýrken ýþýklarý tan yerinden aheste
Ýç dünyasýnda yankýlanýr insanýn beklenen
Giderek de ilhamý veren biteviyelik azmi.
Ýstemek yetmiyor ki ulaþmak için hayale
Koþ, koþtur, dinlen ve sakýn vazgeçme
Ýnançla çýkýlan yollar hep vardý da bilirsin
Nihayete eriþenlerden biri belki de sensin.
Ne büyüðü çok büyüt gözde, aþýlmaz kýl
Ne de küçüðü hor gör, önde dursun akýl
Aþabilecek deðil miyiz birlik varken zorlarý
Hangi dað, hangi deniz engeldir dön öze
Ordan bulacaðýn ilhamla can katýlacaktýr köze.
Teslim olmak bize göre deðil, onursuzdur
Yenilgi de olsa sonu, mücâdele mihengimiz
Vazgeçenlere göre deðildi bu fani bilirsiniz
Bir annenin her müþküldeki sabrý, gayreti
Bir babanýn anýlara dolmuþtur bu uðurda
Bizi gerçekten de biz kýlacak payesiz asaleti.
Bir bütünü kucaklamak, almak yükünü sýrta
Bu deðil anlatýlmak istenen, paylaþýmdý vurgu
Karýncalar küçüktür ancak, gelirler bir araya
Devasa engeller nasýl da devrilir de gider ki
Bu iman ve sevgiyle yaþayanlara ne mutlu.
Diyor ki gölge ozan, büyük olmak gerekmez
Verirsek elleri ortaklýða, duygularsa hülasa
Nasýl duracakmýþ zulmün gölgesi cihanda
Ve böyleyken þu hayat, etmeyesin inat
Uzanan ellere sen de sarýl, sarýl ki
Kavuþsun özgürlüðüne hayaller, uçsun
Bir hayat olsun yaþananlar gýpta da edilesi…
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.