ŞİMDİ GÖKYÜZÜNDE AĞLAYAN BEYAZ MELEKLER VARDI

Hani var ya neredesin, derken bir köþe baþýnda
Belki de yorulmuþ, kahveni yudumlarken bir yerde
Hayalleri süslediðimiz, bir sevda yokuþunda
Gökyüzüne bakarken, nurlanmýþ o gözlerin vardý...

Son saat geldiði anda, kollar düþermiþ yanlara
Mor bakýþlar ardýndan, ayrýlan hep hüzünler vardý
Bir damla yaþ düþerken, hani o sessiz dudaklara
Nefes alýþlarýnda uzun, acý sükunet vardý...

Henüz girmiþsen benli, odana küskün hayalinle
Koynunda uyuyan mazin vardý, senli düþlerinde
Yalnýzlýk kokan odanda, serin bir rüzgar eserdi
Duvarda asýlý salýncak, gülücüklerin vardý...

Nasýl oldu sensizliðim þimdi anýmsar gibiyim
Yine de ben soðuk vedalara alýþýk deðilim
Artýk yeter mi, iyiler de ölmesin kötüler de
Þimdi gökyüzünde aðlayan, beyaz melekler vardý...

Behçet Bük Eskiþehir
GünbatýmýerkenBehçetBük Benim Mahlasým
Sosyal Medyada Paylaşın: