Götür Beni Düş Ülkelerine

Hicranlý baharlar topluyorum aþkýn dallarýndan
Zaman avuçlarýmdan kayarak yüreðime düþüyor
Bir martý geçiyor göðümden saçlarýmý okþayarak
Terk edilmiþ bir köþe arýyor yorgun gözlerim.

Hüzünlü bir masalýn son sözlerini yazýyor bir adam
Gölgeler kendi ekseniyle seviþiyorlar karanlýkta
Sahipsiz bir renk say istersen beni avuçlarýnda
Yosunlarla sarýlý bir sandalla geleyim yurduna.

Islak gecelerde aradýk seninle hep mutluluðu
Sýð bir sessizliðe sýrt döndük yýllarca seninle
Desensiz kavuþmalarýn i mgeleriyle çok seviþtik
Zifiri buluþmalarýn mahzenlerinde aþký yazdýk.

Yazgýsý kendisini saklayan avunmasýzlýklarla
Çýrýlçýplak bir acýnýn musallasýnda çok yattýk
Hiç açýlmamýþ umutlarýmýzý rehinlere býraktýk
Bir palyaçoya ezberlettik sevdamýzýn repliðini.

Yorgun tenimizin kasýrgalarý geceledi içimizde
Ýçimizdeki derin boþluklardan mevsimler geçti
Kavrulduk yoksul bekleyiþlerin uzak çöllerinde
Týkýldýk öksüz gülüþlerin hüzün çerçevelerine.

Bilesin ki yar, sen tutarsan ýsýnýr çocuk ellerim
Bir sen açarsýn zindan yüreðimin tunç kapýsýný
Sensizken hiç mutluluða çýkmadý masallarým
Gel ki kendi karanlýðýna çekilsin gölgelerim.

Gönlümdeki derin uykulardan uyandýr beni öpüþünle
Kederli gövdemin saçaklarýyla týrmanalým gökyüzüne
Tut içimdeki haylaz çocuðun ellerini eþsiz sevginle
Bir tebessümün yaþamdýr, götür beni düþ ülkelerine.

Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: