Kanmaz Olaydım

Kanmaz Olaydým!

Bir ahu ceylaný düþümde gördüm
Rüya sahih deyip kanmaz olaydým!
Gördüðüm güzele aklýmý yordum
Aþk oduna banýp yanmaz olaydým!

Ýzimi sürseler viran baðlarda,
Yaþýmý bulurlar bütün çaðlarda,
Aklýmý býraktým ýssýz daðlarda,
Aþk denen deryaya inmez olaydým!

Ecelsiz ölüm yok: Sebep var derler,
Efsun-i nazarla mevt olur erler!
Yakýndan bilirdik konuþsa yerler,
Aþk; ölüm vapuru, binmez olaydým!

Sanki kýr çiçeði, ben de bir arý
Düþmüþüm aþkýna, yaktýkça harý
Salýnýr rüzgârda, ömrümün varý
Konmuþum dalýna, konmaz olaydým.

Perçemi dökülmüþ gözden aþaðý
Ayýn þavký düþmüþ yüzden aþaðý
Gamzeye nur inmiþ izden aþaðý
Kalbimi kalbine sunmaz olaydým!

Hoþoðlu; neylesin, olmuþ biçare!
Gönülden vurulmuþ, yüreði pare
Mevla’dan diledi derdine çare
Aþk denen ol meyi banmaz olaydým!

Mustafa Hoþoðlu
30.05.2024
Sosyal Medyada Paylaşın: