Burasý Ýzmir Karþýyaka Bayraklý Karþýyaka’da Kuþlar yine eskisi gibi Cývýl cývýl ötmekte... Karþýyaka’da.
Oy babam oy Caným babam oy Yýllarca sonra yine... Ebediyete gittiðinden beri sen Terk ettiðim Karþýyaka’dayým yine.. Þu an aklýmda hayallerimde Manolya apartmanýndaki evimizdeyim.
Hayalin nasýl da canlý baba Çünkü sen bende hiç ölmedin Sen benim en çok sevdiðimdin Zihnini ruhunu nasýl da sarmýþým? Ben sende yaþýyorum baba!
Mutluyum karýnca kararýnca Hele bir de var ya! Sýhhatim eskiden olduðu gibi Dört dörtlük olsa oluverse.. Yapmak istediðim iþler var.
Örneðin ilk iþim... Sayýn hakimimiz Sýtký beyi Görüp ziyaret edeceðim Epeyce de yaþlanmýþtýr.. Güleç yüzlü tatlý dilli Sayýn hakimimiz Sýtký bey.
O askerde ölen amcamýn Asker arkadaþý idi... Hep amcamdan bahis ederdi Nasýl heyecan ile,derdi hep Ah Cemal,ah Cemal Ne çocuktu Cemal... Hala kulaðýmda sesi! Burasý Ýzmir Karþýyaka.
10.09.2008. KARÞIYAKA/ÝZMÝR Müide DECDELÝ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Müfide Decdeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.