Düþerken karþýnda gözlerim yere Kalbimde bir ince sýzýsýn böyle Bir deðil belki de binlerce kere Kapýnda kaldýðým yalan mý söyle
Bir bülbül misali baðýma kondun Son durak kalbimin hancýsý oldun Kurþunla deðil de aþkýnla vurdun Ardýnda yaralý býraktýn böyle
Sonbahar dökerken yapraklarýný Unutmam imkânsýz yaptýklarýný Hapsettim içimde bakýþlarýný O alev gözlere mahkûmum böyle
Bu kavga bu hýrs bu sevda benim Belki de bir daha boþ kalcak elim Anladým yanýn da yokmuþ hiç yerim Bir kefen bir dua giderim böyle…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.