"Ne kadar uzaða gidebileceðini, ancak çok uzaða gitmeye cesaret edenler keþfedebilir." - T. S. Eliot
gel anlaþalým karanfil en iyi hikayeyi çocuklar yazar o yüzden býraktým ben yazmayý
boþ ver sende yazma anlat ben uyumlanýrým sana ve hikayemize ama þimdi oldu mu bu buruk melodi sarsýldý içim daha janjanlý olamaz mýydý kýrýldý bir þeyler ruhumda neyse anlat dediysem de o is kokulu martaval hikayelerinden olmasýn
diþe dudaða dokunsun biraz hezeyan teknesi olan þu hayatýn gerçeklerine odaklan çekim gücünü yitirmiþ ruhlara bak hissiz bulutlar gibiler ne aðlayasýlarý var ne yaðasýlarý boþ lalalula yapan dilleri ne kadar da afili deðil mi onlara doðrularý söylersen þeytan görmüþ tazý gibi kaçarlar
övülmeye ve dikkat çekmeye bayýlýrlar
þu gecenin efsunlu gülüþüne bak karanfil yýldýzlar nasýl da sere serpe ve ay nasýl da filizlenmiþ sükûtun dilsizliðin dik duruþu ne hoþ deðil mi fantastik bir aynanýn sessiz sakin gülümsemesi gibi
dün rüyamda bir kelebek aðlýyordu hay Allah! niye kýkýrdýyorsun rüya bu hikaye deðil bense kuytu bir boþluða çekilmiþ diken üstünde oturuyordum kelebek aðlamaya devam ederken firarý bir çýðlýk yýktý ortalýðý kelebek uçtu ben biraz daha büzüldüm korku felaket bir þey karanfil sakýn yapýþtýrma üzerine
bilmiyorsun karanfil insan bazen sevmedikleriyle de yaþar kan baðýn yoktur onlarla ama baðlanmýþsýndýr bir þekilde -mecburi sevdiklerinin kollarýnda kucaklarýnda hediye paketi olarak gelmiþlerdir sana itemezsin onlarý ve sevemezsin de ne acý ne zor deðil mi yaþamýn tuhaf bulmacalarýndan biridir bunlar da-çözümsüz
neyse sen hikayeyi anlatmaya devam hayat çokgen pencerelere sahip köþegen bir cennetse biz içbükey dýþbükey açýlarýn þenliðinde sihirli aynalara bakalým aynalara bakarken sen ruhunu hikayelere deðil bazen de rüyalara aç
renkli þatafatlý mutlu rüyalara hayat zorladýkça geldikçe tekme tokat üstüne vitesi itici güce tak - pes etme görmek inanmak baþarýnýn en kutsal niþanesi
istediðin yöne bak yol orada gözlerinin ufkunda parlayan güneþ
ýþýk orada karanlýk orada- ikiz kardeþler kederler acýlar sevinçler mutluluklar da öyle teraziyi senin adýmlarýn ayaklarýn ayarlayacak düþecek kalkacak yürüyecek koþacaksýn
bu hikaye sýktý beni ya seni býrakalým bunlarý biraz aþk meþk konuþalým mý yine güldü kýkýr kýkýr kýkýrdak gözlerin
hayýr! hayýr! önce ben anlatacaðým sonra sen
benim aþkým senin aþkýný döver kaç karanfil kaç!!!...
ayþe uçar 29052024 07:51
Sosyal Medyada Paylaşın:
flycan57 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.