gece üryan bir çığlık

gölgelerin tutuk bir yaprak gibi kuru
rüzgar ýlýk nefesi ile okþar
gün düzü boyar ya aniden geceye


ýssýs bir baykuþun sesi çarpar
o derin o tuhaf pencere demirlerine
kýrýlýr birden orta yerinden geçe



yalnýz kördüðüm bir lambayý paklar
susar kaldýrýmýn yorgunluk girintileri
bu saat yelkovan sadece antreman



insan sesleri cýldýrmýþ gibi donar
iki kanatlý bir beyaz demir kuþ umutlar
siren deðildir bu anlýk sayýmlar




ne gök delinir nede akþamlar
ne nü dür sokaklar nede giyinik aklar
patlar ya geçmiþ umudumu haklar




yalnýz karanlýðý uyutan zamanlar
o günlükler ki seni beni daðlar
sen eðilme dik dur feryatlar



umudu hiç deðil
berraklar katlar
gece düþünçe sýzýlar
Sosyal Medyada Paylaşın: