TUT ELÝMDEN KUZUM Söylesene… Israrla benimle uðraþman neden ? Kendi halimde yaþamaya çalýþýrken ben… Senin için çok mu özelim? Gerçekten sence bir ihtimal var mý ? Muhteþem bir aþk doðar mý bizden ?
Serçe gibi bir kadýným ben… Sýrf bir oyun olsun diye yaralama beni. Ýyileþemem ki ben tek baþýma, Fazla yaþayamam da üzüntüden…
Hem, dokuz canlý deðilim ki ben… Tek bir hayatým var, Ve onu da kuracaðýmý düþündüðüm yuvama adayacaðým. Ýnandýrýrsan beni gerçekten seveceðine, “Bismillah” deyip ben de sevmeye baþlayacaðým. Böyle yetiþtirildim ben… Raký sofralarýnda meze de olmaz benden anlayacaðýn…
Yolum dik… Yolum fedakârlýk istiyor, Yolum uzun… Ve iþte yüreðim, Gerçekten seveceksen, tut elimden kuzum. Alp ARSLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Alp Arslan Şiirleri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.