Belki bu gün, belki yarýn… Ne zaman gideceðimiz hiç belli deðil… Þiire benzemese de… Ýç döküntüsüne benzese de… Kalemin ucuna kadar gelmiþse kutlamaya dair mýsralar… Kayýk yapýlacak, denize salýnacak kaðýda dökülmeli, kalem ucundan… Bu sefer batmasýn dualarý süs olur dalga köpüklerinde… Kuzey rüzgarý alýr onu, ulaþamayacaðý kýyýlara ulaþtýrýr… Gerisi ulaþtýracak olanlara kalmýþtýr… Þiir dile gelir, bu kez boðulmak istemiyorum diye ve erkenden çýkar yola...
Yine hazan
Yine hüzün
Oysa doðum günü kutlamalarý
Alabildiðince mutlu olmalý yaþadýðýnda
Sen bakma bana
Ýnsan hüzne teslim oluyor ihtiyarladýðýnda…
Nasýlsýn can
Derslerin iyi mi?
Baþladý ilk aþklar?
Yeþil kravat mutlaka yakýþmýþtýr
Gri ceket içine
Terlemeye baþladý mý býyýklar…
Desen ki kimsin?
Haklýsýn kýzmam
Beni hatýrlatsýn diye eðittiðim yýldýz bulut ardýnda
Rüzgar yaðmur yaðdýrma sevdasýnda
Uzak düþmüþüm
Uzak tutulmak onulmaz derdim
Bu nedenledir hazan zamaný hüznüm…
Evvelki sene
Kutlama þiiri yazarak kaðýda
Kayýðý salmýþtým denize batmýþ
Bu þiirim de kayýk
Yine denize ve inatla
Ýnsan arkadaþ dedi ise batýrýlmaktan býkmazmýþ…
Say ki unutmadýn
Say ki batmadým
Bir kez olsun dediler batýrýlmadým
O geceye ulaþtým
Seni kutladým ve sen
Mutluluðun doruðuna çýkarken o gece
Ben mutluluktan ecelime çaðrý yazarým…
ÝST. 03.10.08
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.