SAĞNAK VARDI GİDERKEN..

Kimi aþklar yaðmurdan ilhamýný alýrmýþ,
Bense mahzun bakarým sevdalar yaþanýrken.
Sevgililer el ele sýrýlsýklam olurmuþ,
Oysa sen gidiyordun saðnaklar boþanýrken.

Toprak suya kavuþtu vuslatýnýn bayramý,
Haykýrýr sevincini kokusu buram buram.
Bir kucak hüzün bana damlalarýn ikramý,
Daralýyor nefesim, sancýyor iþte þuram.

Ab-ý hayat yaðarken içsin kansýn yer yüzü,
Benim gönlüm aþkýna hangi vakit doyacak.
Tesellisiz mevsimler hem baharý hem güzü,
Eylüllerde yüreðim hep elem mi duyacak.

Gümbür gümbür davullar, göklerde düðün mü var,
Geceyi aydýnlatýr þenliðin kandilleri.
Peki bu kasvet neden benim içimi sarar,
Niye susturur acep baykuþlar bülbülleri.

Yaðmur ayrýlýk demek , öyle ya bundan böyle,
Ne sesini duyayým ne camýma dokunsun.
Seven için mesafe çok mu önemli söyle,
Kalp atýþým nerdeyse sen o kadar yakýnsýn..

Bulutlar gidene dek yorganým sarýl bana,
Ürperip üþüyorum yaralý kuþ misali.
Ya durul deli hava, ya hasret darýl bana,
Gözyaþým dinmek için beklemekte visali..

Zübeyde Varlý..

02.10. 2008 ÝSTANBUL


Sosyal Medyada Paylaşın: