Ne O Yâr Çağırdı Ne Ben Gel Dedim

Boþ yere küs olduk boþa darýldýk
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim
Nutkumuz tutuldu lal olduk kaldýk
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim

Lokmamýzý paylaþýrken el olduk
Ayrý dalda solduk kuru gül olduk
Kendi kendimizi yaktýk kül olduk
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim

Yaþanan dün gibi yarýnlar tozlu
Hayaller kurmuþtuk oðlanlý kýzlý
Ben ondan nazlýydým o benden nazlý
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim

Uzaktan birbirimizi izledik
Aþkýmýzý kendimize gizledik
Özlenmez olur mu ne çok özledik
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim

Gönül arzuluyor gözum dalýyor
Adýný duyunca içim doluyor
Aklým benden gidip onda kalýyor
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim

Bilâl-i yim umut çýkmýyor candan
Farkýmýz var mýdýr, cana kýyandan
O benden bekledi ben ise ondan
Ne o yar çaðýrdý ne ben gel dedim ... Bilâl Karaman (Bilâl-i)

Sosyal Medyada Paylaşın: