ne güzeldir ismi
bizi anlatýr
türkü
bir beþiðin ipinden baþlar türkünün hikayesi
orada vurulur mayasý
umudu ,hayali ,duasý
o beþiðin ipinde yolculuk yapar önce
bir ana yüreðinden taþýp
nakýþ nakýþ iþlenir türkü
türkü kokulu memleket
ana göðsü gibi cennet kokar
bir somun ekmeði ikiye bölsen
yarýsý anadolu
yarýsý rumeli kokar
o doyumsuz sofralarýn baþ tacý
öpüp de baþýmýza koyduðumuz nimet kadar
gönlümüzün ilacý ezgilerdir türküler
baþak tarlasýný gökyüzüne ulaþtýran
kýnalý daðlar ötesinden
turnalarýn kanadýyla yar göðsüne usulca süzülen ninnidir
zamandan sýyrýlmýþ tüm çaðlarýn acýsýný
dipdiri tutar hasretini ve sevdasýný
diyar diyar dolaþýp
topraðýn her çeþit rengini döker üzerimize
saf, pak ve tertemiz
bir duruþtur türkü
her satýrýndan görkem dökülen
dokundukça gönül kafesine
süzülür oradan ne varsa
sesinden sözüne
bazen bir elif miktarý çekilir gamlar yukarý
bir turna yakarýþýyla
o turnanýn kanadýna tutunup
yolculuklar yapýlýr diyarlara
cönk defterlerini açar
sayfa sayfa koþuklar, deyiþler, remizler düþürülür
en kýrýlgan yanlarýmýza
en çok da aþký severiz türkülerde
bir servi aðacýndan biliriz boyunu
gece midir daha kara olan
yoksa saçý mý
didarýnýn ziyasý ay ve güneþe nispet yapan
o nazlý sevgilidir aþýðýn gönlünde taht kuran
sevmenin en damýtýlmýþ, en ari hisleridir
o yarin sözlerinde kulaklarýmýzdan gönlümüze damlayan
hayata bakýlan bir penceredir türkü
bir türkünün naðmelerinden dökülenler
yine hayatta durulan yerdir
heybeye yüklenen nevalar
kimi gün acýya
kimi gün sevdaya dönüþür
en büyük düþmaný
mesafelerdir kiminde
engel bildiði yollarla ve daðlarladýr kavgasý
kah yalvarýr
kah meydan okur
gür ve hoyrat sesiyle
umudu turnalardýr
yare selam gönderme
sýladan bir haber alma hevesiyle
dert çeþit çeþit
söz türlü türlüdür her canda
dile gelmese de tele dökülür bir tamburanýn baðrýnda
gönlünden avucuna indi mi gamlar
önce onun gövdesi anlar
acýdan kabaran sinesinde elleri söyler
tambura aðlar
toroslar mor sümbüllü tacýný taktýðýnda
aþýðýn kabaran yüreðinde tek çare
bir curanýn mýzrabýnýn ucundadýr
munzurun baþýndaki karýný
çiðdemlerin dilinden türküler bilir
bozlaklardan öðrenirsin mertliði, yiðitliði
yaptýðý kavganýn gür sesini
bir aðýt gibi dinlersin
kýþladan sýlaya sýzan
rediflerden ölüme koþanlarýn hikayeleridir hepsi
bir insan ömrüdür
bir ömür sitemdir türkü
düzen kurar, düzen bozar sözündeki gücüyle
zalimin zulmüne meydan okurken
bir civanmertin nefesinden
yiðitliði çaðlar aþan cesaretin kamçýsýný
bu destanýn ruhundan yeriz hislerimizin üstüne
bir ozanýn aleme yüklediði manadan
kaç nefes hisse alýr payýna
topraðýn tek serveti olduðunu söylerken
güzelliðin on para etmez derken
bu bendeki aþk olmasa sözünden
bize sevginin ve sevgilinin anlamýný
muhabbet süzgecinden geçirmemizi öðretir
bir kavaldan daðýlan buðulu sesler
maddeye bulanan ruhunu yýrta yýrta koparýp
soyarak bedeninden dünya yükünü
varlýðýnýn sebebinde hikmet ararsýn
bir garip çoban mihmandarlýk eder iki nefesten
çiçek böcek gözüyle baktýðýn tabiatta
bir derviþ hýrkasýyla seyr-ü sefer edersin
acý nasýl anlatýlýrdý iki tel bir nefes olmasa
zýlgýt olmasa
kalbin coþkusunu ne kadar yükseltebilirdik
elemi, derdi, sitemi
boy boy yükselen daðlar
uzayýp giden yollar olmasa
nereye yükleyecektik aslýnýn sevdasýný
keremler gönül koyar mýydý sevda yoluna
kavgalarýn hiddetini toprak hissedecek miydi
efenin þaha kalkýþýný rüzgar kesebilecek miydi
türküler kucak açmasa insana
derdini çekebilecek miydi dünyanýn
bir avucun kýnasýndan
bir duvaðýn arkasýndan
hem vuslatý
hem hicraný okuyabilecek miydi
bu topraklarda
türkülerimiz tütmeye devam edecek dað dað, yayla yayla
türkülerimiz köyümüz, köylümüz, memleketimiz
redfer