Muhtaçtýk Güneþe, Aya, Yýldýza
Üstümüze çöktü yoðun sis duman.
Mevsimler kýþ idi hasrettik yaza
Patlamýþtý bora, coþmuþtu umman.
Komaya girmiþtik sararýp solduk
Mecburi, böylece muzdarip olduk
Heyhat kendimizi mecalsiz bulduk
Her bir uzvumuzda kesildi derman!
Vurdular kýrýldý her iki kanat
Baþýmýza çöktü cümle kâinat
Daðýldý yapýmýz, bozuldu fýtrat
Düþman acýmadý çýkardý ferman!
Bin yýlýn öcünü çok feci aldý
Ucube bir halde meydana saldý
Elimde minik, boþ bir ülke kaldý
Feleðim þaþýrdý uzunca zaman.
Kuklalarý koydu, dikti baþýma
Uyuþturdu narkoz kattý aþýma
Aldýrýþ etmedi gözüm yaþýna
Çok acýlar çektik, aman elaman!
Yýllar çabuk geçti burç döndü lehe
Çamura batýyor gün-gün Ebrehe
Çanlarý çalýyor hýzla aleyhe
Koþuyor son sürat, önlerde Ýman!
O gün üç kýtaydý, þimdiler yedi
Veriliyor ilim, irfan ivedi
Þita sona erdi yeþerdi vadi
Dolu baþaklarla neþeli harman!
Rabbimiz acýdý gönderdi bir nur
Tekraren ülkeme yükledi onur
Cümle yedi kýta yeþerdi þuur
Þükür vuruluyor mührü Süleyman!..
Salih Yýldýz…25.05.2024
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.